HYBRIDA

HYBRIDA

apud Mart. l. 6. Epigr. 39. cuius epigraphe in Cinnam. v. 20.

Iamque Hybridarum grex tihi forest plenus,

Si spado Coreulus, Dindymusque non esset:

ingenuâ matre et servo patre natus est; quales idem poeta equites vernas appellat, l. 1. Epigr. 85. cuius Epigraphe de Quirinal. v. 4. Proprie enim hybridae fetus ex imparibus parentibus; uti porcus ex fero et mansueta naturs: qualem a Gallico sibi appositum idem habet l. 8. Epigr. 22. cuius Epigraphe in Gallicum.

Invitas ad aprum: ponis mibi, Gallice, porcum,

Hybrida sum: si das, Gallice, verba mihi etc.

Sic apud Suet. Aug. c. 19. Coniurationes --- Asinii Epicadi ex gente Parthyna hybridae: Et Hirtium de bello. Afric. Praeterea ex fuga praelioque Pompeiano, quos secum a Brundusio transportaverat, equites Germanos Gallosque. ibique postea ex hybridis libertinis servisque conscripserat; vox notat Numidarum abiectissimum quemque, e libertinis servisque prognatum. Vide Casaub. ad Suet. E' Graeco ὕβρις, probrum, contumelia.